۱۰ دسامبر

R11210
Category
ایوب باب ۱۲

12:1 آنگاه ایوب در پاسخ گفت:
2«بدرستی که شمایید مردمان فهیم، و حکمت با شما خواهد مرد!
3اما مرا نیز چون شما درک و فهمی هست، و از شما کمتر نیستم؛ کیست که چنین چیزها را نداند؟
4«مضحکۀ دوستان گشته‌ام، من که به درگاه خدا فریاد برآوردم و او مستجابم فرمود؛ آری، مَن که پارسا و بی‌عیبم، مضحکه گشته‌ام!
5شخص آسوده، بر مصیبت به دیدۀ حقارت می‌نگرد، آماده برای کسانی که پایشان می‌لغزد.
6در خیمه‌های راهزنان صلح و سلامت حکمفرماست، و آنان که خدا را به خشم می‌آورند ایمن هستند، هم‌آنان که خدای خویش را بر دستانشان حمل می‌کنند!
7«اما حال از جانوران بپرس تا تو را بیاموزند، و از پرندگان آسمان، تا به تو بگویند؛
8با زمین سخن بگو تا تعلیمت دهد، و بگذار ماهیان دریا به تو خبر رسانند.
9کیست که از این همه درنیابد که دست خداوند آنها را به جا آورده است؟
10جانِ جمیع زندگان در دست اوست، و نَفَسِ تمامی افراد بشر.
11آیا چنانکه دهان خوراک خود را می‌چِشَد گوش سخنان را نمی‌سنجد؟
12حکمت نزد پیران است، و فهم در عمر دراز.
13«حکمت و قدرت نزد خداست؛ مشورت و فهم، از آنِ او.
14اگر ویران سازد، کسی را یارای بازسازی نیست؛ اگر انسان را در بند نهد، کسی را یارای رهانیدن نیست.
15اگر آبها را بازدارد، خشک می‌شوند؛ اگر آنها را رها سازد، زمین را به تمامی می‌پوشانند.
16قدرت و خردمندی نزد وی است، فریب‌خورده و فریب‌کار هر دو تحت اقتدار اویند.
17مُشیران را به تاراج می‌سپارد، و داوران را دیوانه می‌گردانَد.
18بندهای پادشاهان را می‌گشاید، و بر کمر ایشان کمربند می‌بندد.
19کاهنان را به غارت می‌سپارد، و قدرتمندان را سرنگون می‌سازد.
20مُعتمدان را از سخن گفتن بازمی‌دارد، و قوۀ تشخیص را از مشایخ می‌گیرد.
21اهانت را بر نجیبزادگان می‌ریزد، و کمربندِ زورآوران را می‌گشاید.
22چیزهای ژرف از میان تاریکی آشکار می‌سازد، و تاریکیِ غلیظ را به روشناییْ بیرون می‌آورد.
23قومها را بزرگ می‌سازد، و آنها را نابود می‌کند؛ قومها را وسعت می‌بخشد، و آنها را به تبعید می‌فرستد.
24عقل رؤسای ملتهای جهان را می‌رباید، و آنان را در بیراهه‌های بیابان سرگردان می‌سازد.
25در تاریکی، بدون نور کورمال راه می‌روند، و ایشان را چون مستان، افتان و خیزان می‌گرداند.

Speaker
ناحوم باب ۱ , ۲

1:1 وحی دربارۀ نینوا. کتاب رؤیای ناحوم اِلقوشی.
2یهوه خدایی است غیور و انتقام‌گیرنده، خداوند انتقام‌گیرنده و صاحب‌غضب است. خداوند از خصمان خویش انتقام می‌ستاند، و خشم را از برای دشمنانش نگاه می‌دارد.
3خداوند دیرخشم و بسیار تواناست؛ او گنهکار را هرگز بی‌سزا نمی‌گذارد. راه خداوند در گردباد و توفان است، و ابرها خاک پای اویند.
4دریا را عتاب زده، آن را می‌خشکاند، و رودها را جملگی بی‌آب می‌سازد. باشان و کَرمِل می‌پژمُرَند، و شکوفۀ لبنان می‌پلاسد.
5در برابر او کوهها به لرزه درمی‌آیند، و تپه‌ها گداخته می‌شوند. در پیشگاه او زمین می‌جنبد، و جهان و تمام ساکنانش.
6کیست که بتواند در برابر خشم او بایستد؟ و کیست که آتش غضب او را تاب آوَرَد؟ خشم او چونان آتش فرو~می‌ریزد، و صخره‌ها به دست او خُرد می‌شوند.
7خداوند نیکوست؛ پناهگاه است او به روز تنگی؛ او آنان را که در وی پناه می‌جویند، می‌شناسد.
8اما نینوا را به سیلاب نابود خواهد کرد، و دشمنان خود را به درون تاریکی تعقیب خواهد نمود.
9بر ضد خداوند چه تدبیر می‌کنید؟ او نابودی کامل خواهد آورد، و مصیبت، دیگر بار قد نخواهد افراشت.
10زیرا ایشان همچون خارهای به هم پیچیده‌ و مانند میگسارانِ سرمست از باده‌اند؛ و چون کاهی که به‌تمامی خشک است، سوخته شده‌اند.
11از میان تو مشاور خبیث برخاسته که بر ضد خداوند دسیسه کرده است.
12خداوند به یهودا چنین می‌گوید: «هرچند ایشان در کمال قوّت و بی‌شمار باشند، اما منقطع خواهند شد و در خواهند گذشت. اگرچه تو را به مصیبت گرفتار کردم، دیگر بر تو مصیبت نخواهم فرستاد.
13و حال یوغِ او را از گردنت خواهم شکست، و بندهایت را خواهم گسست.»
14خداوند دربارۀ تو، ای نینوا، حکم داده است که «نام تو بیش از این باقی نخواهد ماند. من از معبد خدایانت تمثالِ تراشیده و بتِ ریخته شده را محو خواهم کرد، و گور تو را خواهم کند، زیرا که فرومایه‌ای.»
15بنگرید بر کوهها پایهای مبشر را که صلح و سلامت را ندا می‌کند! ای یهودا، عیدهای خود را نگاه دار، و به نذرهای خویش وفا کن، زیرا که مرد خبیث دیگر از میانت نخواهد گذشت، بلکه به تمامی منقطع خواهد شد.

2:1 دشمنی که پراکنده می‌سازد در مقابل تو برمی‌آید. حصار را پاس دار، راه را دیدبانی نما، لباس رزم بر تن کن، و همۀ نیرویت را گرد آور!
2زیرا خداوند عظمت یعقوب را بازمی‌آورد، آن‌سان که عظمت اسرائیل را؛ چونکه تاراجگران تاراجشان کرده‌اند و شاخه‌های موِ ایشان را از بین برده‌اند.
3سپر دلاورانش سرخ‌فام است، و جامۀ سپاهیانش ارغوانی. از ارابه‌ها برق فولاد ساطع است، در روزی که آنها را آماده می‌کند؛ نیزه‌های چوبِ سرو در اهتزاز است.
4ارابه‌ها در کوچه‌ها دیوانه‌‌‌وار می‌تازند؛ در میان میدانها به هر سو شتابانند. نمودِ آنها چون مشعلهاست، و همچون برقها برمی‌جهند.
5بهترین جنگاوران خود را فرا~می‌خواند؛ اما آنان در حین راه رفتن می‌لغزند. به جانب حصار می‌شتابند؛ اما برجِ محاصره دیگر بر پا شده است.
6آب‌بندها گشوده شده، و کاخ شاهی را آب برده است.
7حکم صادر شده است: نینوا اسیر شده، به تبعید برده می‌شود. کنیزکانش ماتم می‌کنند، و سینه‌زنان همچون کبوتر می‌نالند.
8نینوا در تمامی ایام خود برکۀ آبی بود، اما اکنون ساکنانش گریزانند. «بازایستید! بازایستید!»، اما هیچ‌کس برنمی‌گردد.
9نقره را غارت کنید! طلا را به یغما برید! زیرا خزاین آن را پایانی نیست، و نه دولتِ تمامی نفایسش را.
10خرابی و ویرانی و نابودی! دلها آب شده و زانوان لرزان است. گُرده‌ها جملگی ضعف به هم رسانده، و رخسار‌ها همه رنگ باخته است!
11کجاست کُنام شیران؟ کجاست بیشۀ شیران ژیان؟ که نَرّه شیر و ماده شیر می‌خرامیدند، و بچه شیر نیز، و ترساننده‌ای نبود؟
12نَرّه شیر برای شیربچگانش به قدر کافی می‌درید، و برای ماده شیرانش خفه می‌کرد؛ مغاره‌هایش را از شکار می‌انباشت، و کُنامش را به لاشه‌ها.
13خداوندِ لشکرها می‌فرماید: اینک من بر ضد توام، و ارابه‌هایت را به دود خواهم سوزانید؛ و شمشیر، شیران ژیانت را در کام خواهد کشید. طعمۀ تو را از زمین قطع خواهم کرد، و آواز سفیرانت دیگر شنیده نخواهد شد.

Speaker
یعقوب باب ۵

5:1 و امّا شما ای ثروتمندان، زاری و شیون کنید، زیرا مصیبتها در انتظارتان است.
2ثروت شما تباه شده و جامه‌هایتان را بید خورده است!
3زر و سیم شما زنگ زده، و زنگِ آنها علیهِ شما سخن خواهد گفت و همچون آتش، گوشت بدن شما را خواهد خورد. زیرا در روزهای آخر ثروت اندوخته‌اید!
4اینک مزد کارگرانی که در مزارع شما درو کرده‌اند، و شما حیله‌گرانه از پرداخت آن سر باز زده‌اید، بر ضد شما فریاد برمی‌آورد. آری، فریاد دروگران به گوش خداوندِ لشکرها رسیده است.
5شما بر زمین در تجمّل و هوسرانی زندگی کرده‌اید، و دلهای خود را برای روز کشتار پروار ساخته‌اید!
6مرد پارسا را که با شما مخالفتی نمی‌ورزید، محکوم کردید و به قتل رساندید.
7پس ای برادران، تا آمدن خداوند صبر پیشه کنید. بنگرید چگونه دهقان انتظار می‌کشد تا زمین محصول پرارزش خود را به بار آورد؛ چگونه صبر می‌کند تا بارانهای پاییزی و بهاری بر زمین ببارد.
8پس شما نیز صبور باشید و دلْ قوی دارید، زیرا آمدنِ خداوند ما نزدیک است!
9برادران، از یکدیگر شکایت نکنید، تا بر شما نیز داوری نشود، زیرا ’داور‘ بر در ایستاده است.
10برادران، از پیامبرانی که به نام خداوند سخن می‌گفتند، درسِ صبر در مصائب را فرا~گیرید.
11ما بردباران را خجسته می‌خوانیم. شما دربارۀ صبر ایوب شنیده‌اید، و می‌دانید که خداوند سرانجام با او چه کرد، زیرا خداوند به‌غایت مهربان و رحیم است.
12امّا مهمتر از همه، ای برادران من، سوگند مخورید؛ نه به آسمان، نه به زمین و نه به هیچ چیز دیگر. بگذارید ’بلۀ‘ شما همان بله باشد و ’نهِ‘ شما همان نه، مبادا محکوم شوید.
13اگر کسی از شما در مشکل است، دعا کند؛ اگر کسی شاد است، سرود حمد بخواند.
14اگر کسی از شما بیمار است، مشایخ کلیسا را فرا~خواند و آنها برایش دعا کنند و به نام خداوند او را با روغن تدهین نمایند.
15دعای با ایمان، بیمار را شفا می‌بخشد و خداوند او را برمی‌خیزاند، و اگر گناهی کرده باشد، آمرزیده می‌شود.
16پس نزد یکدیگر به گناهانِ خود اعتراف کنید و برای یکدیگر دعا کنید تا شفا یابید. دعایِ شخص پارسا، با قدرت بسیار عمل می‌کند.
17ایلیا انسانی بود همچون ما، امّا چون با تمام وجود دعا کرد که باران نبارد، سه سال و نیم باران بر زمین نبارید؛
18و باز دعا کرد و از آسمان باران بارید و زمین محصول به بار آورد.
19برادرانِ من، اگر کسی از شما از حقیقت منحرف شود، و دیگری او را بازگردانَد،
20بداند که هر کس گناهکاری را از گمراهی بازگردانَد، جانِ او را از مرگ نجات بخشیده و گناهان بی‌شماری را پوشانیده است.

Speaker
Suitable For