۲۳ فوریه

R10223
Category
خروج باب ۳۶

36:1 «بِصَلئیل، اُهولیاب و همۀ افراد ماهری که خداوند بدیشان مهارت و فهم بخشیده است تا بدانند چگونه باید کارهای مربوط به بنای قُدس را انجام دهند، باید درست مطابق آنچه خداوند فرمان داده است این کار را به انجام رسانند.»
2آنگاه موسی، بِصَلئیل و اُهولیاب و همۀ افراد ماهری را که خداوند بدیشان مهارت بخشیده بود فرا~خواند، هر که را که دلش راغب بود بیاید و این کار را انجام دهد.
3آنان همۀ هدایایی را که بنی‌اسرائیل برای بنای قُدس آورده بودند، از موسی تحویل گرفتند. و اما قوم همچنان هر بامداد برای این کار هدیۀ اختیاری می‌آوردند.
4پس همۀ صنعتگران ماهری که مشغول انجام کارهای گوناگونِ بنای قُدس بودند، کارشان را رها کرده، آمدند
5و به موسی گفتند: «قوم بیش از آنچه لازم است برای انجام کاری که خداوند به انجام آن امر فرموده هدیه می‌آورند.»
6پس موسی دستور داد در سرتاسر اردوگاه اعلام کنند: «هیچ مرد یا زنی بیش از این برای قُدس هدیه نیاورد.» بدین‌سان قوم از آوردن هدایای بیشتر بازداشته شدند،
7زیرا آنچه آورده بودند برای اتمام کار کافی و حتی بیش از نیاز بود.
8تمام افراد ماهر از میان کارکنان، مسکن را با ده پرده ساختند که از کتان ریزبافتِ تابیده تهیه شده و نخهای آبی، ارغوانی و قرمز در آنها به کار رفته بود. تصویر کروبیان نیز ماهرانه بر آنها نقش شده بود.
9پرده‌ها همه به یک اندازه بود: درازایشان بیست و هشت ذِراع و پهنایشان چهار ذِراع.
10آنان پنج پرده را به هم و پنج پردۀ دیگر را نیز به هم متصل کردند.
11آنگاه بر لبۀ آخرین پردۀ دستۀ اوّل، حلقه‌هایی از پارچۀ آبی ساختند؛ بر لبۀ آخرین پردۀ دستۀ دوّم نیز چنین کردند.
12همچنین پنجاه حلقه بر یک پرده و پنجاه حلقه بر آخرین پردۀ دستۀ دیگر ساختند، به گونه‌ای که حلقه‌ها رو در روی هم قرار گرفت.
13آنگاه پنجاه گیره از طلا ساختند و آن دو دسته پرده را توسط آنها به هم متصل کردند تا مسکن یکپارچه شود.
14نیز برای چادر روی مسکن پرده‌هایی از پشم بز ساختند، بر روی هم یازده پرده.
15این یازده پرده همه به یک اندازه بود: درازایشان سی ذِراع و پهنایشان چهار ذِراع.
16پنج پرده را در یک دسته به هم متصل کردند و شش پرده دیگر را نیز در دسته‌ای دیگر به هم.
17آنگاه بر لبۀ آخرین پردۀ یکی از دو دسته، پنجاه حلقه، و بر لبۀ آخرین پردۀ دستۀ دیگر نیز پنجاه حلقۀ دیگر کار گذاشتند.
18پنجاه گیرۀ برنجین نیز ساختند تا خیمه را به صورت یکپارچه به هم متصل کند.
19سپس برای خیمه، پوششی از پوست قوچ که به رنگ سرخ رنگ شده بود تهیه کردند و بر روی آن پوششی از چرم نازک کشیدند.
20تخته‌های قایم از چوب اقاقیا برای مسکن ساختند.
21درازای هر تخته ده ذِراع و پهنایش یک و نیم ذِراع بود
22و هر تخته دو زبانۀ قرینۀ هم داشت. تمامی تخته‌های مسکن این‌گونه ساخته شدند.
23برای جانب جنوبی مسکن بیست تخته ساختند
24و برای زیر آنها چهل پایۀ نقره، یعنی دو پایه برای دو زبانۀ هر تخته.
25برای جانب دیگر مسکن، یعنی جانب شمالی نیز بیست تخته ساختند
26و چهل پایۀ نقره برای زیر آنها، یعنی دو پایه برای هر تخته.
27برای قسمت انتهاییِ مسکن، یعنی انتهای بخش غربی، شش تخته ساختند،
28و برای هر یک از گوشه‌های قسمت انتهایی مسکن نیز دو تخته.
29این دو تخته در هر یک از این دو گوشه از پایین تا بالا به هم متصل و به یک حلقۀ واحد بسته شدند؛ هر دو گوشه به همین شکل ساخته شد.
30پس هشت تخته و شانزده پایۀ نقره بود، یعنی برای هر تخته دو پایه.
31همچنین پشت‌بندهایی از چوب اقاقیا ساختند، پنج پشت‌بند برای تخته‌های یک جانب مسکن،
32پنج پشت‌بند برای تخته‌های جانب دیگر و پنج پشت‌بند نیز برای تخته‌های بخش غربی واقع در انتهای مسکن.
33پشت‌بند میانی را به گونه‌ای ساختند که در وسط تخته‌های قایم قرار می‌گرفت و از یک سر تا سر دیگر می‌رسید.
34تخته‌ها را زراندود کردند و حلقه‌هایی زرین ساختند تا پشت‌بندها را نگاه دارند. پشت‌بندها را نیز زراندود کردند.
35حجاب را از کتان ریزبافت تابیده دوختند که نخهای آبی، ارغوانی و قرمز در آن به کار رفته و نقش کروبیان ماهرانه بر آن دوخته شده بود.
36برای این پرده، چهار ستون از چوب اقاقیا ساختند و ستونها را زراندود کردند. برای ستونها نیز قلابهای طلا ساختند و چهار پایۀ نقره برای آنها ریختند.
37برای دَرِ خیمه، پرده‌ای از نخهای آبی، ارغوانی و قرمز و کتانِ ریزبافتِ تابیده دوختند که ماهرانه گلدوزی شده بود
38و برای این پرده، پنج ستون با قلابهایش ساختند. سرستونها و بندهای آنها را زراندود کردند و پنج پایۀ برنجین نیز برای آنها ساختند.

Speaker
مزامیر ۹۴ , ۹۵

94:1 ای خدای انتقام‌گیرنده، ای یهوه، ای خدای انتقام‌گیرنده، تجلی فرما!
2ای داور زمین، سر برافراز و متکبران را سزا ده!
3شریران تا به کی، خداوندا، شریران تا به کِی شادی خواهند کرد؟
4سخنان گستاخانه جاری می‌سازند؛ همۀ بدکاران لاف می‌زنند.
5قوم تو را، ای خداوند، لِه می‌کنند؛ و بر میراث تو ستم روا می‌دارند.
6بیوه‌زنان و غریبان را می‌کُشند، و یتیمان را به قتل می‌رسانند.
7و می‌گویند: «خداوند نمی‌بیند! خدای یعقوب درنمی‌یابد!»
8ای بی‌فهمانِ قوم، دریابید! ای جاهلان، کِی عاقل خواهید شد؟
9آیا آن که گوش را غرس کرد، نمی‌شنود؟ و آن که چشم را سرشت، نمی‌بیند؟
10آیا آن که قومها را تأدیب می‌کند، توبیخ نمی‌نماید؟ و آن که آدمی را تعلیم می‌دهد، علم ندارد؟
11خداوند از افکار انسان آگاه است؛ او می‌داند که آنها بطالت محض است!
12خوشا به حال کسی که تو ای خداوند تأدیبش می‌کنی، و از شریعت خود، وی را می‌آموزی؛
13او را از روزهای بلا آسایش می‌بخشی، تا زمانی که گودالی برای شریران کنده شود.
14زیرا خداوند قوم خود را وا نخواهد گذاشت، و میراث خود را ترک نخواهد کرد.
15داوری بار دیگر بر پارسایی منطبق خواهد شد، و تمامی راست‌دلان از آن پیروی خواهند کرد.
16کیست که برای من بر ضد مردمان شریر بر‌خیزد؟ و کیست که برای من در برابر بدکاران بایستد؟
17اگر خداوند یاور من نبود، جان من به‌زودی در دیار خاموشی ساکن می‌شد!
18آنگاه که گفتم: «پای من می‌لغزد»، محبت تو ای خداوند، تکیه‌گاهم شد.
19در کثرت غصه‌های دل من، تسلی‌های تو جانم را شادمان می‌سازد.
20آیا کرسی شرارت با تو متفق تواند شد، که با قوانین خود مصیبت به بار می‌آورد؟
21آنها بر ضد جان پارسا همداستان می‌شوند، و بر ریختن خون بی‌گناه فتوی می‌دهند.
22اما خداوند قلعۀ بلند من شده است، و خدایم، صخرۀ پناهگاه من.
23خباثت ایشان را بر سرشان بر خواهد گردانید، و در شرارتِ خودشان، نابودشان خواهد کرد؛ آری، یهوه خدای ما ایشان را محو و نابود خواهد کرد.

95:1 بیایید خداوند را شادمانه بسراییم، و برای صخرۀ نجات خویش فریاد بلند سر دهیم!
2به پیشگاهش با شکرگزاری نزدیک شویم و به فریاد بلند برایش سرود بخوانیم.
3زیرا یهوه، خدای بزرگ است، پادشاه بزرگ بر همۀ خدایان!
4نشیبهای زمین در دست اوست، و فرازهای کوهها از آن او.
5دریا از آنِ اوست، او آن را بساخت، و دستانش خشکی را شکل داد.
6بیایید تا پرستش و سَجده کنیم، و در پیشگاه آفرینندۀ خویش، خداوند، زانو زنیم.
7زیرا او خدای ماست، و ما قومِ چراگاه، و گلۀ دست اوییم. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید،
8دلهای خود را سخت مسازید، چنانکه در مِریبَه کردید، در روز مَسَّه، در بیابان.
9آنجا پدران شما مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.
10چهل سال از آن نسل بیزار بودم، و گفتم: «قومِ گمراه دل هستند و راههای مرا نمی‌شناسند.»
11پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.

Speaker
اول قرنتیان باب ۶

6:1 هرگاه کسی از شما شکایتی علیه دیگری دارد، چگونه جرأت می‌کند آن را نه نزد مقدسین، بلکه به محکمۀ گنهکاران بَرَد؟
2آیا نمی‌دانید که مقدسینْ دنیا را داوری خواهند کرد؟ پس شما که قرار است دنیا را داوری کنید، چگونه قادر به قضاوت دربارۀ مسائل بس کوچکتر نیستید؟
3آیا نمی‌دانید که ما فرشتگان را داوری خواهیم کرد؟ چه رسد به قضاوت دربارۀ مسائل این زندگی.
4پس چرا به هنگام بروز این‌گونه اختلافها میان خود، کسانی را به دادرسی می‌گمارید که در کلیسا کسی به حساب نمی‌آیند؟
5این را می‌گویم تا شما را شرمنده سازم. آیا در میان شما شخصی حکیم نیست که بتواند به اختلافهای برادران رسیدگی کند؟
6در عوض، برادر علیه برادر به محکمه می‌رود، آن هم نزد بی‌ایمانان!
7اصلاً وجود چنین مرافعه‌هایی میان شما، خودْ شکستی برای شماست. چرا ترجیح نمی‌دهید مظلوم واقع شوید؟ چرا حاضر نیستید زیان ببینید؟
8برعکس، خودْ ظلم می‌کنید و به دیگری زیان می‌رسانید، آن هم به برادران خود.
9آیا نمی‌دانید که ظالمان وارث پادشاهی خدا نخواهند شد؟ فریب نخورید! بی‌عفتان، بت‌پرستان، زناکاران، لواط‌گران - چه فاعل و چه مفعول،
10دزدان، طمع‌ورزان، میگساران، ناسزاگویان و شیّادان وارث پادشاهی خدا نخواهند شد.
11بعضی از شما در گذشته چنین بودید، امّا در نام عیسی مسیحِ خداوند و توسط روح خدای ما شسته شده، تقدیس گشته و پارسا شمرده شده‌اید.
12«همه چیز بر من جایز است،» امّا همه چیز مفید نیست. «همه چیز بر من رواست،» امّا نمی‌گذارم چیزی بر من تسلط یابد.
13«خوراک برای شکم است و شکم برای خوراک، و خدا، هم این و هم آن را از میان بر خواهد داشت.» امّا بدن برای بی‌عفتی نیست، بلکه برای خداوند است و خداوند نیز برای بدن،
14و خدا به نیروی خود، هم خداوند را برخیزانید و هم ما را بر خواهد خیزانید.
15آیا نمی‌دانید که بدنهای شما اعضای مسیح است؟ آیا اعضای مسیح را برگیرم و آنها را اعضای فاحشه‌ای گردانم؟ هرگز!
16آیا نمی‌دانید کسی که با فاحشه‌ای می‌پیوندد، با او یک تن می‌شود؟ زیرا نوشته شده است: «آن دو یک تن خواهند شد.»
17امّا آن که با خداوند می‌پیوندد، با او یک روح است.
18از بی‌عفتی بگریزید! هر گناه دیگر که انسان مرتکب شود بیرون از بدن اوست، امّا کسی که مرتکب بی‌عفتی می‌شود، نسبت به بدن خود گناه می‌کند.
19آیا نمی‌دانید که بدن شما معبد روح‌القدس است که در شماست و او را از خدا یافته‌اید، و دیگر از آنِ خود نیستید؟
20به بهایی خریده شده‌اید، پس خدا را در بدن خود تجلیل کنید.

Speaker
Suitable For