قرائت کتاب مقدس: اول پادشاهان ۱۲؛ ارمیا ۳۸؛ مرقس ۱۲

هدف خدا این است که زمین را پر از افرادی کند که آنچه را که ما حقیقت مینامیم دوست دارند و در آن شادی میکنند. این عشق و شور و شوق باید در نحوه زندگی امروز ما نشان داده شود. کافی نیست که: «... شمعی روشن کنیم و آن را زیر پیمانهای بگذاریم» )متی ۵:۱۵(، و سپس آنجا بنشینیم و هیچ کاری نکنیم و منتظر بازگشت استادمان باشیم.

قرائت کتاب مقدس: اول پادشاهان ۴-۵؛ ارمیا ۳۱؛ مرقس ۵

تأثیری که ما از رفتارمان با دیگران بر جای میگذاریم میتواند تأثیر ماندگاری داشته باشد. در قرائت امروز کتاب مقدس از اول پادشاهان

۵:۱۲، سلیمان توانست با همکاری حیرام، پادشاه ...، مصالح لازم برای ساخت معبد را آماده کند Tyre. پدرش داوود برای او الگوی خوبی بود ،زیرا او دوست حیرام بود و نسلهای آینده از آن بهرهمند شدند.

قرائت کتاب مقدس: دوم سموئیل ۲۰-۲۱؛ ارمیا ۲۴ و رومیان ۱۲

جنبههای مختلفی در رفاقت ما وجود دارد. وقتی غسل تعمید گرفتیم، در عیسی تعمید یافتیم. از آن به بعد، همانطور که یوحنای رسول میگوید، رفاقت ما با پدر و با پسرش بود )اول یوحنا ۱:۳(. این امر زندگی ما را تغییر داده است، به خصوص در نحوه انجام کارها برای یکدیگر .

به عنوان شاگردان عیسی و در رفاقت با سایر مؤمنان، ما نامه مینویسیم، پیامک میفرستیم یا با هم تماس میگیریم و هر زمان که بتوانیم با هم ملاقات میکنیم.

قرائت کتاب مقدس: دوم سموئیل ۱۳؛ ارمیا ۱۷؛ متی ۲۸

پیشگویی ارمیا طولانیترین کتاب در کتاب مقدس است. این کتاب بیش از ۴۰ سال از زندگی ارمیا را پوشش میدهد. او در زمان یک پادشاه خوب، یوشیا، خدمت کرد، سپس چهار پادشاه شرور بر سر کار آمدند، تا اینکه پادشاهی یهودا سرانجام به دست بابلیها سقوط کرد و مردم به اسارت برده شدند.

با وجود طولانی بودن، پیام سادهای بود. ارمیا هرگز سازش نکرد. او تا پایان وفادار ماند. مردم بتها را میپرستیدند و اکثر آنها دیگر از خدا پیروی نمیکردند. نقش ارمیا این بود که آنها را از داوری قریبالوقوع آگاه کند و آنها را متقاعد کند که به سوی خدا بازگردند. متأسفانه، پیام او بیهوده بود. مردم نتوانستند پاسخ دهند و داوری به دست نبوکدنصر نازل شد.

قرائتها: دوم سموئیل ۴-۵؛ ارمیا ۱۰ و متی ۲۱

در کتاب مقدس میخوانیم که خداوند عیسی به مردم به عنوان یک نفر تعلیم داد: «... با اقتدار» )متی ۷:۲۹(. این اقتدار، اقتدار یک شخصیت سلطهجو نبود. این اقتدار، اقتداری از جدیت شدید و درک روشنی از پیامی بود که او قصد انتقال آن را داشت.